Zasady pisowni ó/u
Zasady w pisowni ó |
Zasady pisowni u |
Pisownia ó obowiązuje w trakcie odmiany lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na samogłoski: a, o, e: mówić — mawiać, skrócić — skracać, wrócić — wracać;
dróżka — droga, lód — lodem, móc — mogę, brzózka — brzezina, pióro — pierze; |
Pisownia u obowiązuje w formach czasu teraźniejszego zakończonych na -uję, -ujesz, -uje: gotuję, gotujesz, gotuje, promuję, promujesz, promuje;
|
Pisownia ó występuje w przyrostkach -ów, -ówna, -ówka, w na końcu wyrazu: panów, chamów, kranów, Głogów, Kraków, Cząstkówna, Lucówna, Wojakówna, biodrówka, kartkówka, kreskówka; wyjątek stanowią wyrazy: zasuwka, skuwka, okuwka, zakuwka, podkuwkaprzesuwka, wsuwka, |
Pisownia u obowiązuje w wielu przyrostkach zdrabniających i zgrubiających: -uch, -uchna, -uchny, |
Pisownia ó obowiązuje w niektórych wyrazach, gdy występuje na początku:Pisownia ó obowiązuje ósemka, ósmy, ów, ówczesny, ówdzie;
|
Pisownia u obowiązuje w różnych formach czasowników typu: kuć, snuć, psuć zakuć, kuj, wykuj
zasnuć, snuj, wysnujesz zepsuć, psuj, popsuty |
Pisownia ó obowiązuje niektórych wyrazach, w których pisownia ma uzasadnienie historyczne mózg, ogólny, równanie, stróżka, źródło.
|
|
Pisownia u obowiązuje zawsze na końcu wyrazu |
|
Literę u piszemy wszędzie, gdzie nie da się uzasadnić pisowni |